Nasıl geçti o kadar zaman hiç bilmiyorum.Çok garip, yaşadım ama bilmiyorum.Güldüm, ağladım…Bir sürü iyi, kötü gün geçirdim.Bir yanım eksik geçirdim bu günleri.Kalbim kırıktı hep, omuzlarım dimdik olamadı, dik olmaya çalıştı sadece.Tam on yıl önce bugün düştü benim omuzlarım.Ateş en sıcak haliyle oturdu içime.Soğumadı mı, soğudu.Ama sönmedi, nefesim artık beni yaşatmaktan vazgeçene kadar da sönmeyecek.Öyle şeyler yaşıyorum ki korlaşmış ateşim alevleniyor.Kavruluyorum o zaman işte.Yaşlarım hem ağır hem sıcak oluyor böyle zamanlarda.Deliyor yanaklarımı dudaklarıma inip çenemde kuruyana kadar.Kader midir, şanssızlık mıdır, bir şeyin bedeli midir bilmiyorum.Adı her neyse ve ne sebeple geldiyse hiç zamanı değildi…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder