Peşimsıra gelen hayallerim,çocukluk hayallerim mi,gençlik mi,az önce mi kurdum acaba ? Yoksa hayal bile değil mi? Fark ettim de her gece yattığımda yıllar sonrası için
bile kusursuz hayaller kurabilen ben,şimdilerde sadece günlük hayaller kurar
olmuşum.Bu değişim neden? Ulaşamayacağımdan emin olduğumdan mı,uğraşmaya gücüm olmadığından mı ya da o kusursuz sandığım hayallerin hepsi kusurlu mu? Yaşlı hissediyorum ruhumu,sebep bu sanırım.
İlkokul çocuğu gibi kıpır kıpır olabiliyorum eğer
istersem.Ama ruhum yorgun,yaralı,kırık,hasta ve yaşlı.Onu geriye döndüremem
biliyorum.Çok derin izler çünkü.Şu anda hala üzerlerinden tekrar tekrar
geçilmekte.Başka sebeplerle,başka acılarla.Geri döndüremesemde en azından
dursun,bedenim onun yaşına gelene kadar beklesin,daha da yaşlanmasın,
yormasın artık beni.Durmazsa yetişemem.Çok çabuk kabul ederim gitti artık
yakalayamam der, vazgeçerim…
Beğendim:))
YanıtlaSil